حدیث ولی زاده؛ وحید احمدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی زنان قربانی خشونت خانگی شهر کرمانشاه بود. طرح تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را زنان قربانی خشونت خانگی شهر کرمانشاه که در نیمه اول سال 1400 به مراکز مشاوره مراجعه کرده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی زنان قربانی خشونت خانگی شهر کرمانشاه بود. طرح تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را زنان قربانی خشونت خانگی شهر کرمانشاه که در نیمه اول سال 1400 به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند، تشکیل داده است. از بین آنان که بصورت داوطلبانه و از طریق فراخوان جهت شرکت در این دوره ثبت نام کرده بودند 45 نفر به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل بر اساس معیار ورود و خروج پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تابآوری (RSA) فرایبورگ و همکاران و پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF). مداخلات دو گروه به صورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا شد. دادهها با نرمافزار SPSS-26 و آزمون‌های آماری تحلیل کواریانس تک متغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی با مقدار احتمال 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنیداری بر تابآوری و کیفیت زندگی زنان قربانی خشونت خانگی اثربخش بودهاند (05/0<P). همچنین تفاوت معناداری بین دو درمان مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت از این روشهای درمانی میتواند در در محیطهای مشاوره و روان درمانی خانواده استفاده کرد.
عبدالعباس ظهیری؛ سودابه بساک نژاد؛ ذبیح الله عباس پور
چکیده
پیمان شکنی زناشویی یک رابطه عاشقانه یا درگیری عاطفی است که منجر به نقص تعهد رابطه زناشویی و شکل گیری درجاتی از صمیمیت عاطفی و فزیکی با فردی خارج از این رابطه می شود. هدف پژوهش حاضر اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی برسبک های حل تعارض، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین دارای سابقه پیمان شکنی بود.بدین منظور از بین زوج ...
بیشتر
پیمان شکنی زناشویی یک رابطه عاشقانه یا درگیری عاطفی است که منجر به نقص تعهد رابطه زناشویی و شکل گیری درجاتی از صمیمیت عاطفی و فزیکی با فردی خارج از این رابطه می شود. هدف پژوهش حاضر اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی برسبک های حل تعارض، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین دارای سابقه پیمان شکنی بود.بدین منظور از بین زوج های دارای سابقه پیمان شکنی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال 98 چهار زوج وارد مرحله درمان شدند.در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چند گانه استفاده شد.پروتکل درمانی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی در دو تا چهار مرحله خط پایه،هشت تا ده جلسه مداخله و دو ماه پیگیری اجرا شد و زوج ها به پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL)، سبک های حل تعارض رحیم در زوجین (ROCI-II) و رضایتمندی زناشویی اِنریچ (EMS)پاسخ دادند.نتایج نشان داد میزان بهبودی در مرحله پس از درمان و پیگیری در رضایت زناشویی در مرحله پس از درمان و پیگیری 76/44و85/45،در حل تعارض و 88/39 و 54/48و در کیفیت زندگی 30/26 و 42/20 بود.بنابراین این رویکرد بر اهداف درمان اثر بخش بوده است. بنابر این از درمان مبتنی بر بهبود زندگی برای افزایش کیفیت زندگی و حل تعارض درافراد با سابقه پیمان شکنی در مراکز مشاوره بهره مند شد.
بهارک بیاتی؛ غلامعلی افروز؛ آنیتا باغداساریانس؛ سوگند قاسم‌زاده؛ اسدالله رجب
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 29-40
چکیده
چکیده: شیوع بیماری دیابت نوع یک در کل جهان در حال افزایش است. ابتلای کودک به دیابت، سیستم خانواده را با فشارها و تنش‌های فراوانی مواجه کرده و به‌ویژه مادر به‌عنوان مراقب اصلی چالش‌های عاطفی، روانی و اجتماعی زیادی را تجربه می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه استرس والدینی با سلامت روانی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به ...
بیشتر
چکیده: شیوع بیماری دیابت نوع یک در کل جهان در حال افزایش است. ابتلای کودک به دیابت، سیستم خانواده را با فشارها و تنش‌های فراوانی مواجه کرده و به‌ویژه مادر به‌عنوان مراقب اصلی چالش‌های عاطفی، روانی و اجتماعی زیادی را تجربه می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه استرس والدینی با سلامت روانی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت بود. به این منظور 107 مادر دارای فرزند مبتلا به دیابت از بین مراجعه‌کنندگان به انجمن دیابت تهران انتخاب شدند و فرم کوتاه پرسشنامه استرس والدینی آبیدین (PSI- SF)، نسخه ایرانی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ (GHQ) را تکمیل کردند. دادهها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتابج پژوهش نشان داد که متغیر استرس والدینی با هر دو متغیرهای کیفیت زندگی و سلامت روان و زیرمقیاس‌های آنها رابطه منفی معناداری دارد. همین‌طور استرس والدینی توانایی پیش‌بینی کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به دیابت را دارا است. با توجه به یافته‌های این پژوهش استرس والدینی سهم قابل توجهی از کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت را تعیین می‌کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود برنامه‌هایی جهت کاهش استرس والدینی به‌منظور بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان مادران طراحی و اجرا شود.
