نشریه انجمن علمی روانشناسی ایران

نویسندگان

1 روانشناسی

2 دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

پیمان شکنی زناشویی یک رابطه عاشقانه یا درگیری عاطفی است که منجر به نقص تعهد رابطه زناشویی و شکل گیری درجاتی از صمیمیت عاطفی و فزیکی با فردی خارج از این رابطه می شود. هدف پژوهش حاضر اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی برسبک های حل تعارض،  رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین دارای سابقه پیمان شکنی بود.بدین منظور از بین زوج های دارای سابقه پیمان شکنی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال 98 چهار زوج وارد مرحله درمان شدند.در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چند گانه استفاده شد.پروتکل درمانی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی در دو تا چهار مرحله خط پایه،هشت تا ده جلسه مداخله و دو ماه پیگیری اجرا شد و زوج ها به پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL)، سبک های حل تعارض رحیم در زوجین (ROCI-II) و رضایتمندی زناشویی اِنریچ (EMS)پاسخ دادند.نتایج نشان داد میزان بهبودی در مرحله پس از درمان و پیگیری در رضایت زناشویی در مرحله پس از درمان و پیگیری 76/44و85/45،در حل تعارض و 88/39 و  54/48و در کیفیت زندگی 30/26 و 42/20 بود.بنابراین این رویکرد بر اهداف درمان اثر بخش بوده است. بنابر این از درمان مبتنی بر بهبود زندگی برای افزایش کیفیت زندگی و حل تعارض درافراد با سابقه پیمان شکنی در مراکز مشاوره بهره مند شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of Couples Therapy Based on Improving Quality of Life on conflict resolution styles, marital satisfaction, and quality of life of couples with a history of marital infidelity

نویسندگان [English]

  • Abdolabbas Zeheiri 1
  • Soodabeh bassak nejad 2
  • Zabihollah Abbaspur 2

1 Psychology

2 Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz,Iran

چکیده [English]

Marital infidelity is a romantic relationship or emotional involvement that leads to a breakdown in the marital relationship commitment and the formation of some degree of emotional and physical intimacy with someone outside the relationship. The purpose of this study was to determine the effectiveness of Couple Therapy Based on improving quality of Life on conflict resolution styles, marital satisfaction, and quality of life of couples with a history of marital infidelity. For this purpose, among couples with a history of marital infidelity referred to counseling centers in Ahvaz in 2019. Four couples entered the intervention phase. In this study, a single case experimental design of multiple baseline types was used. Couple therapy protocol based on improving quality of life was performed in two to four baseline stages, eight to ten sessions of intervention and two months of follow up. The couples responded to WHO’s Quality of Life Questionnaire, Rahim Conflict Resolution Styles Questionnaire (ROCI-II), and Enrich Marital Satisfaction Scale (1998). The rate of improvement in the post-treatment and follow-up phase in marital satisfaction in the post-treatment and follow-up phase was 44.76 and 45.85, in conflict resolution and 39.88 and 48.54, and in quality of life was 26.30 and 20.42. Therefore, this approach has been effective on treatment goals. By using this treatment, couples with marital infidelity can increase their quality of life and resolve their conflicts.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Couples Therapy based on Quality of Life
  • conflict resolution styles
  • marital satisfaction
  • quality of life
منابع
 
 
 
احمدی، س.، ماردپور، ع.، و محمودی، آ. (1398). بررسی اثربخشی روایت‌درمانی بر طرحواره‌های ناسازگار اولیه، افزایش کیفیت زندگی و رضایت زناشویی در زوجین متقاضی طلاق در شهر شیراز. روش ها و مدل های روانشناختی،10، 67-67.
آقایوسفی متقاضی، ع.، فتحی آشتیانی، ع.، علی اکبری، م.، و ایمنی‌فر، ح. (1395). اثربخشی رویکرد مبتنی بر واقعیت‌درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر تعارض‌های زناشویی و بهزیستی اجتماعی. زن و جامعه،7،20-1.
بشارت، م. ع.، میرزایی، ط.، غلامعلی لواسانی، م.، و تقی‌پور، م. (1396). نقش تعدیل‌کننده عواطف مثبت و منفی در رابطه بین دانش و نگرش جنسی با رضایت زناشویی. دو فصلنامه روانشناسی خانواده، 4، 18-13.
بشرپور، س. (1391). اثربخشی درمان پردازش شناختی بر بهبود علائم پس‌آسیبی، کیفیت زندگی، عزت نفس و رضایت زناشویی زنان مواجه‌شده با خیانت زناشویی. فصلنامه مشاوره و روان‌درمانی خانواده،2، 208-193.
پاداش، ز.،  فاتحی‌زاده، م.، و عابدی، م. (1390). اثربخشی آموزش روان‌درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر شادکامی همسران. مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 130،101-115.
جاویدی، ن.،  سلیمانی، ع.، احمدی، خ.، و صمدزاده، م. (1392). اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 5 ،410-402.
  حبیبی عسگرآباد، م.، و حاجی حیدری، ز. (1394). علل خیانت زناشویی از دیدگاه زوجین مراجعه‌کننده به دادگاه خانواده: یک مطالعه کیفی.  خانواده پژوهی، 11، 186-165.
حقیقی، ح. (۱۳۹۱). بررسی ساختار عاملی و ویژگی‌های روانسنجی پرسشنامه استاندارد سبک‌های حل تعارض رحیم در بین زوجین ایرانی. فصلنامه مشاوره و رواندرمانی خانواده، ۴، 561-534.
خدابخشی کولایی، آ.،  بهرامی، س.، و اقلیما، م. (1396). بررسی کیفیت عشق و رضایت جنسی در مردان با سابقه پیمان‌شکنی و فاقد سابقه پیمان‌شکنی. فصلنامه مددکاری اجتماعی، 5، 12-5.
خدایی، ع.، زارع، ح.، علیپور، ا.، و شکری، ا. (1394). اثربخشی برنامه بازآموزی اسنادی مبتنی بر مدل پردازش اطلاعات اجتماعی کرک و داج بر سبک حل تعارض، خوش‌بینی و کاهش تعارضات والد- نوجوان در مادران. دوفصلنامه روانشناسی خانواده، 2، 38-27.
رازقی، ن.، و اسلامی، ا. (1395). مطالعه کیفی علت‌های تعارض خانواده، فصلنامه زنان و خانواده، 10، 72-53.
 سلیمانیان، علی. (۱۳۷۳) بررسی تأثیر تفکرات غیرمنطقی بر اساس رویکرد شناختی بر نارضایتی زناشویی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه تربیت معلم تهران.
عیسی‌نژاد، ا.، و باقری، آ. (1395). پدیدارشناسی روش‌های توجیه خیانت: سازوکارهای رویارویی با ناهماهنگی شناختی در روابط فرازناشویی. مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 6 ، 207-189. 
عیسی‌نژاد، ا.، و رمضانی، س. (1397). مقایسه آموزش مبتنی بر زوج‌درمانی هیجان‌مدار و زوج‌درمانی کوتاه‌مدت به شیوه خودتنظیمی در بهبود راهبردهای مقابله زناشویی و تنظیم شناختی هیجان والدین دارای فرزند کم‌توان ذهنی. فصلنامه کودکان استثنایی، 35-39.
فتح اله‌زاده، ن.، میرصیفی فرد، ل.، کاظمی، م.، سعادتی، ن.، و نوابی‌نژاد، ش. (1396). اثربخشی غنی‌سازی زندگی زناشویی بر اساس نظریه انتخاب بر کیفیت روابط زناشویی و صمیمیت زوج‌ها. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی کاربردی، 11، 372-353.
فردوسی، س. (1397) پیش‌بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس دلبستگی در روابط زناشویی، کیفیت روابط زناشویی و سبک‌های دلبستگی. روانشناسی معاصر،13 ، 149-157.
فریش م. ب. (۱۳۸۹). روان‌درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی کاربرد رویکرد رضایتمندی از زندگی در روانشناسی مثبت‌نگر و شناخت درمانی. ترجمه اکرم خمسه. تهران. انتشارات ارجمند.

کریمی، س.،  یوسفی، ر.، و سلیمانی، م. (1396). نقش صفات بنیادی شخصیت در پیش‌بینی مولفه‌های خیانت زناشویی از دیدگاه دانشجویان. نشریه دانشور رفتار، 15،15-97.

گاتمن، جان. (1397). علم عشق. ترجمه هاشم پوریامهر. تهران: نشر دانژه.

مدنی، ی. و حجتی، س. (1394). تاثیر درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین.  فصلنامه پژوهش های کاربردی روانشناختی، 6، 60-39.
مومنی جاوید، م.، و شعاع کاظمی، م. (1390). تاثیر روان‌درمانی زوجینی بر کیفیت زندگی زوجین آسیب‌دیده از خیانت‌های زناشویی. مجله پژوهش و سلامت، 1 ،61-53.
نجات، س.،  منتظری، ع.،  هلاکویی نایینی، ک.،  محمد، ک.، و مجدزاده، س . (1385).  استانداردسازی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت
 
(WHOQOL-BREF): ترجمه و روانسنجی گونه ایرانی.  مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، 4، 12-1.
یوسفی، ن.، کریمی‌پور، ب.، امانی، ا. (1395). بررسی مدل باورهای مدهبی سبک‌های حل تعارض و تعهد زناشویی با نگرش نسبت به خیانت زناشویی. دو فصلنامه مشاوره کاربردی، 6 ،64-47.
 
REFERENCES
Adamopoulou, E. (2013). New facts on infidelity. Economics Letters, 121, 458-462.
Aneesa, A., Najma, I. M., & Noreen, A. K. (2013). Family communication and family system as the predictors of family satisfaction in adolescents. Journal of Psychology, 10, 258- 264.
Bravo, I. M., & White Lumpkin, P. (2010). The complex case of marital infidelity: An explanatory model of contributory proceses to faciltate psychotherapy. The American Journal of Family Therapy, 38, 421-432.
Brewer, G., Hunt, D., James, G., & Abell, L. (2015). Dark Triad traits, infidelity and romantic revenge. Personality and Individual Differences ,83, 122-127.
Duggal, c., Agraupal, J., & Shah, A., (2011). Marriage after infidelity: a case analysis. Indian Journal of Social Psychiatry, 27, 45-51.
Loudova, I., Janis, K., & Havier's. (2013). Infidelity as a threatening factor to the existence of the family. Procedia- social and Behaavioral Sciences 106, 1462-1469.
Marin, R., & Christensen. A. (2014). Infidelity and Behavioral Couple Therapy: Relationship Outcomes Over 5 Years Following Therapy. Couple and Family Psychology: Research and Practice, 3, 1,1-12.
Mark, K.P., Janssen, E., & Milhausen, R.R. (2011). Infidelity in heterosexual couples: Demographic,interpersonal, and personality-related predictors of extradyadic sex. Archives of Sexual Behavior,40, 971-982.
 
 
 
Mc Daniel, B.T., Drouin, M., Cravens, J.D. (2017). Do you have anything to hide? Infidelity-related behaviors on social media sites and marital satisfaction. Computers in Human Behavior, 66, 88-95.
Pichon, M.,Treves-Kagan, S.,Stern, E.,Keyegombe, N.,Stokel, H., & Buller, M.A.(2020). A Mixed-Methods Systematic Review: Infidelity, Romantic Jealousy and Intimate Partner Violence against Women. International Journal of Environmental Research and Public Health, International Journal of Enviromantal Research and Public Health,56,1-35.
Previty, D., & Amato, P.R. (2004). Is Infidelity a cause or a consequence of marriage of poor marital? Journal of Social and Personal Relationships, 21,217-230.
Proulx, C.M., Helms, H.M.,& Buehler, C.(2007). Marital quality and personal well-being: A meta-analysis Journal of Marriage and Family, 69,576-593.
Rahim, M. & Magner, N. (1995). Confirmatory factor analysis of the styles of handling interpersonal conflict: first order factor model and its invariance across groups. Journal of applied psychology, 80, 548-565.
Rahim, M. A. (1983). Theory and Research in Conflict Management. New York, NY: Praeger Publishing.
Weiser, D. A., & Weigel, D. J. (2016). Self-efficacy in romantic relationships: direct and indirect effects on relationship maintenance and satisfaction. Personality and Individual Differences, 89, 152-156.