فیض‌اله پورسردار؛ مسعود صادقی؛ کورش گودرزی؛ مهدی روزبهانی
چکیده
زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر ازجمله درمان‌هایی هستند که بر چرخه‌های منفی تعاملی توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوج‌های دارای تعارض زناشویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج‌های مراجعه‌کننده ...
بیشتر
زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر ازجمله درمان‌هایی هستند که بر چرخه‌های منفی تعاملی توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوج‌های دارای تعارض زناشویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج‌های مراجعه‌کننده به مشاوره مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 6 زوج (12 نفر) مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره مهرآوران بودند که با توجه به نمره پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS) جزء زوج‌های پریشان قرار گرفتند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمانی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر در دو تا چهار مرحله خط پایه، 16 جلسه مداخله 60 دقیقه‌ای و پیگیری دو ماهه اجرا شد و آزمودنی‌ها به پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) پاسخ دادند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد میزان بهبودی در متغیر الگوهای ارتباطی در گروه زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری، 66/50 و 27/53 درصد و در گروه زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر، 80/38 و 21/41 درصد بود. بنابراین یافته‌های پژوهش نشان داد که زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر با تغییر چرخه‌های تعاملی منفی بر بازسازی و بهبود الگوهای ارتباطی تأثیر دارد.
