اعتمادی، ع.، جابری، س.، جزایری، ر.، و احمدی، س. ا. (1393). بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی، الگوهای ارتباطی و سبکهای حل تعارض با صمیمیت زناشویی در زنان شهر اصفهان. مجله زن و جامعه، 5، 74-63.
بشلیده، ک.، یوسفی، ن.، حقیقی، ج.، و بهروزی، ن. (1391). بررسی ساختار عاملی مقیاس عزت نفس روزنبرگ با سه شکل واژه‌پردازی مثبت، منفی و نیمی از مادههای مثبت و نیمی منفی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز. مطالعات روانشناسی تربیتی، 9، 66-42.
جوادی، ب.، افروز، غ.، حسینیان، س.، آذزبایجانی، م.، و غلامعلی لواسانی، م. (1394). اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی و تعاملات عاطفی با رویکرد ارزشهای دینی بر رضایت زناشویی. مجله روانشناسی خانواده، 2، 14-3.
خجسته مهر، ر.، اسمعیلی بابادی، ن.، و عباس‌پور، ذ. (1396). ارزیابی ویژگیهای روانسنجی مقیاس اخلاق رابطهای. مجله روانشناسی خانواده، 4، 74-61.
خجسته مهر، ر.، آقایی، ز.، و امیدیان، م. (1396). فراتحلیل رابطه فداکاری و کیفیت زناشویی. فصلنامه روان شناسی معاصر، 12، 153-143.
خجسته مهر، ر.، پارسی، ا.، و شیرالی‌نیا، خ. (1394). نقش تعدیلکننده هیجان در رابطه بین هیجان منفی و تبادلات زناشویی مخرب در زنان. مجله روانشناسی خانواده، 1، 58-49.
خجسته مهر، ر.، داتلی بیگی، م،. و عباس پور، ذ. (1397). آزمون مدل مدارا با رویکرد اسلامی در بافت زندگی زناشویی. مجله رواشناسی خانواده، 5، 70-57.
خجسته مهر، ر.، روشن‌روان، ن.، و عباس‌پور، ذ. (1395). ارزیابی ویژگیهای روانسنجی مقیاسهای دیدگاه‌فهمی خود (SDPT) و دیدگاه‌فهمی همسر (ODPT). مجله روانشناسی خانواده، 3، 92-81.
خجسته مهر، ر.، عباس‌پور، ذ.، و دانیالی، ز. (1384). نظریه‌ها و آزمون‌ها در روانشناسی خانواده و ازدواج. تهران: انتشارات رشد.
خجسته مهر، ر.، فرامرزی، س.، و رجبی، غ. (1391). بررسی نقش ادراک انصاف بر کیفیت زناشویی. مطالعات روان شناختی، 8، 50-32.
خجسته مهر، ر.، کرایی، ا.، و رجبی، غ. (1388). بررسی یک مدل پیشنهادی برای پیشایندها و پیامدهای گذشت در ازدواج. پژوهشهای نوین روانشناختی (روانشناسی دانشگاه تبریز)، 4، 184-155.
خجسته مهر، ر.، کوچکی، ر.، و رجبی، غ. (1391). نقش واسطه‌ای اسنادهای ارتباطی و راهبردهای حل تعارض غیرسازنده در رابطه بین سبکهای دلبستگی و کیفیت زناشویی. مجله روانشناسی معاصر، 7، 14-3.
رشید، س. (1395). عوامل مؤثر بر رضایت زناشویی زنان متأهل بالای 35 سال در منطقه 2 تهران. کنگره ملی توانمندسازی جامعه در حوزه مشاوره، خانواده و تعلیم و تربیت اسلامی، تهران.
زارع چاهوکی، م. ع. (1389). روشهای تحلیل چندمتغیره در نرم افزار SPSS. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
شیرمردی، س. (1399). اثربخشی یک برنامه برگرفته از فراتحلیل در بهبود فضیلتهای زناشویی. پایاننامه دکتری. دانشگاه شهید چمران اهواز.
فتحی اقدم، ق.، احدی، ح.، جمهری، ف.، و فرخی، ن. ع. (1390). مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی در تعارضات زناشویی و کیفیت زندگی دانشجویان زن. مجله علوم رفتاری، 3، 119-101.
قزلسفلو، م.، جزایری، ر.، بهرامی، ف.، و محمودی، ر. (1395). شناسایی عوامل مؤثر بر تعهد زناشویی از نظر زوجهای ایرانی (یک مطالعه کیفی). پژوهشهای مشاوره، 16، 28-5.
کیانی، م.، زارعیان، ح.، مومنی، س.، و اسمعیلی، م. (1399). تدوین مدل اندازهگیری فضیلت سازمانی به‌عنوان یک مؤلفه اخلاقی. اخلاق در علوم و فناوری، ۱۵، 150-143.
مشتاقی، س. (1397). فراتحلیل اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر رضایت زناشویی زوجین (ایران: 2017-2010). مجله دستاوردهای روانشناختی، 4، 128-111.
موسوی، س. ف.، و دهشیری، غ. (1398). فضیلت در رابطه زناشویی: ساخت و اعتباریابی مقیاس فضیلتهای زناشویی. فصلنامه علمی پژوهشی علوم روانشناختی، ۱۸، 100-89.
هومن، ح. ع. (۱۳۸۴). کتاب مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل. تهران: انتشارات سمت.
Dixon, D. C. (2013). Christian spirituality and marital health: A phenomenological study of long-term marriages. A doctoral dissertation in counseling. Liberty University
Fawcett, B. E., Fawcett, D., Hawkins, J. A., & Yorgason, B. J. (2013). Measuring virtues in marital programs and marital therapy. Journal of Contemprary Family Therapy, 35, 516-529
Fawcett, E. B., Fawcett, D., Hawkins, A. J., & Yorgason, J. B. (2013). Measuring virtues in marital education programs and marital therapy. Contemp fam ther, 35, 516-529
Fowers B. J. (2005). Virtue and Psychology: Pursuing Excellence in Ordinary Practices. Washington, DC: APA Press
Fowers, B. J. (2001). Beyond the myth of marital happiness. San Francisco, CA: Jossey-Bass Inc
Fowers, B. J., Carroll, J. S., Leonhardt, N. D, Cokelet, B. (2021). The Emerging Science of Virtue. Perspect Psychol Sci, 16, 118-147
Hawkins, A. J., Fowers, B. J., Carroll, J. S., & Yang, C. (2007). Conceptualizing and measuring marital virtues. In S. L. Hofferth & L. M. Casper (Eds.), Handbook of measurement issues in family research. 67-83. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates
Khojasteh Mehr, r., Kavand, m., & Soudani, m. (2017). The interaction between sacrificing behaviors and equity perception: how does it contribute to marital intimacy? international journal of Psychology (IPA), 11, 175-195
Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 3rd ed. New York: The Guilford Press
Schwartz, Sh. H., & Boehnke, K. (2004). Evaluating the structure of human values with confirmatory factor analysis. Journal of Research in Personality, 38, 230-255
Schwoeri, L. D. (2003). Textbook of family and couples therapy: Clinical applications. Washington: American Psychiatric Publishing, Inc
Seligman, M. E. P., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive Psychology: An Introduction. American Psychologist, 55, 5-14
Taylor, C. (1989). Sources of the Self. Cambridge. MA: Harvard University Press
Vazhappilly, J. J., & Reyes, M. E. (2017). Efficacy of Emotion-Focused Couples Communication Program for enhancing couples’ communication and marital satisfaction among distressed partners (Indian couples). Journal of Contemporary Psychotherapy. 48, 79-88
Veldorale-Brogan, A., Bradford, K., & Vail, A. (2010). Marital virtues and their relationship to individual functioning, communication, and relationship adjustment. Journal of Marital and Family Therapy, 5, 281-293.
Zare Shahabadi, A., & Montazeri, M. (2019). A survey of factors related to marital satisfaction among married women in Taft city, Iran. SBRH, 3, 309-321.
)