زهرا خرسندی؛ رضا خجسته مهر؛ ذبیح الله عباسپور
چکیده
یافتن متغیرهای مؤثر در موفقیت ازدواج همواره مورد توجه مشاوران و روان‌درمانگران بوده است. یکی از این متغیرهای مؤثر، اخلاق رابطه‌ای است. مباحث اعتماد، عدالت، وفاداری، مسئولیت‌پذیری، ترازپرداخت خانوادگی و استحقاق که انصاف را در روابط تحت تأثیر قرار می‌دهند، از جمله مباحثی هستند که اخلاق رابطه‌ای را شکل می‌دهند. اخلاق رابطه‌ای ...
بیشتر
یافتن متغیرهای مؤثر در موفقیت ازدواج همواره مورد توجه مشاوران و روان‌درمانگران بوده است. یکی از این متغیرهای مؤثر، اخلاق رابطه‌ای است. مباحث اعتماد، عدالت، وفاداری، مسئولیت‌پذیری، ترازپرداخت خانوادگی و استحقاق که انصاف را در روابط تحت تأثیر قرار می‌دهند، از جمله مباحثی هستند که اخلاق رابطه‌ای را شکل می‌دهند. اخلاق رابطه‌ای دارای دو بعد عمودی (اخلاق در خانواده اصلی) و افقی (روابط بین همسران) است. هدف پژوهش حاضر تعیین اخلاق رابطه‌ای عمودی و افقی به‌عنوان پیش‌بین موفقیت و شکست ازدواج زنان بود. جامعه موردمطالعه در پژوهش حاضر زنان متقاضی طلاق و عادی شهر اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 150 زن متقاضی طلاق و 150 زن عادی بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان مقیاس اخلاق رابطه‌ای (RES) پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. در این پژوهش برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. روش تحلیل ممیز تفکیکی نشان داد که مؤلفه‌های اعتماد و عدالت، وفاداری و استحقاق در خانواده اصلی و مؤلفه‌های اعتماد و عدالت و وفاداری در روابط زناشویی هرکدام به‌تنهایی موفقیت و شکست ازدواج را پیش‌بینی کردند. ترکیب خطی مؤلفه‌های اخلاق رابطه‌ای در خانواده اصلی و مؤلفه‌های اخلاق رابطه‌ای در روابط زناشویی نیز پیش‌بین قوی موفقیت و شکست ازدواج زنان بود. همچنین یافته‌ها نشان داد که اخلاق رابطه‌ای افقی نسبت به اخلاق رابطه‌ای عمودی، از قدرت پیش‌بینی بیشتری برخوردار است؛ بنابراین به طو کلی می‌توان نتیجه گرفت که اخلاق رابطه‌ای نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی ماندگاری ازدواج دارد. نتایج به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.
کلیدواژه‌ها: اخلاق رابطه‌ای، ازدواج ، طلاق
