اصغر دادخواه؛ فاطمه شعاعی؛ ستوده افروز
چکیده
: شیوه ازدواج و نسبت خانوادگی زوجین و خانوادههای آنان ازجمله مواردی است که میتواند با شناخت اولیه آنان از یکدیگر و سازگاری و رضایت زناشویی مرتبط باشد. پژوهش حاضر به مقایسه رضایتمندی زوجیت در افراد با ازدواجهای خویشاوندی و غیرخویشاوند میپردازد. بدینمنظور 120 آزمودنی (در هر گروه 60 نفر) انتخاب شد و با استفاده از مقیاس رضایتمندی ...
بیشتر
: شیوه ازدواج و نسبت خانوادگی زوجین و خانوادههای آنان ازجمله مواردی است که میتواند با شناخت اولیه آنان از یکدیگر و سازگاری و رضایت زناشویی مرتبط باشد. پژوهش حاضر به مقایسه رضایتمندی زوجیت در افراد با ازدواجهای خویشاوندی و غیرخویشاوند میپردازد. بدینمنظور 120 آزمودنی (در هر گروه 60 نفر) انتخاب شد و با استفاده از مقیاس رضایتمندی زوجیت افروز ((AMSS مورد آزمون قرار گرفتند. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد، هرچند میان نمره کل رضایتمندی زوجیت در افراد با ازدواجهای خویشاوندی در مقایسه با افراد با ازدواج غیرخویشاوندی اختلاف معناداری وجود ندارد، اما در سطح زیرمقیاسها، میان نمرات افراد با ازدواجهای غیرخویشاوندی در زیرمقیاس حل مساله، رضایتمندی، مطلوباندیشی و مهارتهای ارتباطی میان زوجین با ازدواجهای خویشاوندی و غیرخویشاوندی اختلاف معناداری دیده شد. با درنظرگرفتن این موضوع بهنظر میرسد ارائه آموزشها و مشاورههای خانوادگی در راستای بهبود مهارتهای ارتباطی و مهارتهای حل مساله در میان افراد با ازدواجهای خویشاوندی بیش از پیش باید موردتوجه قرار گیرد. بهویژه آنکه، روابط خانوادگی بیشتر در بین این زوجین در برخی موارد میتواند درصورت عدم مدیریت صحیح موجب سوتفاهمها و اختلافاتی شود که سبب تضعیف تعاملات زوجین میشود. ازجمله دلایل ضعف در مهارتهای ارتباطی بهنوبه خود میتواند ناتوانی در بکارگیری روشهای حل مساله درست است که از طریق آموزش و مشاوره میتوان تا حدود زیادی آنها را کنترل و مدیریت نمود.