مینا سلطانی؛ مریم فاتحی زاده
چکیده
روابط عاشقانه منبع اصلی شادی برای بسیاری از افراد و بخش عادی زندگی در دورۀ نوجوانی و جوانی است؛ در نتیجه، انحلال این رابطه ممکن است رویدادی پریشان‌کننده باشد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر رشد پس از سانحۀ پس از قطع رابطۀ عاشقانه به‌روش نیمه‌آزمایشی تک‌موردی است. به این منظور، سه شرکت‌کنندۀ دختر با تجربۀ ...
بیشتر
روابط عاشقانه منبع اصلی شادی برای بسیاری از افراد و بخش عادی زندگی در دورۀ نوجوانی و جوانی است؛ در نتیجه، انحلال این رابطه ممکن است رویدادی پریشان‌کننده باشد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر رشد پس از سانحۀ پس از قطع رابطۀ عاشقانه به‌روش نیمه‌آزمایشی تک‌موردی است. به این منظور، سه شرکت‌کنندۀ دختر با تجربۀ قطع رابطۀ عاشقانه به‌شیوۀ نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و تحت‌درمان فردی متمرکز بر شفقت در طی هشت جلسۀ 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها در مراحل درمان، پرسش‌‌نامۀ رشد پس از سانحه (PTGI) و در مرحلۀ پیش از درمان، به پرسش‌‌نامۀ ضربۀ عشق (LTI) و پرسش‌‌نامۀ MMPI-2RF پاسخ دادند و مصاحبۀ بالینی شدند. داده‌ها به‌روش ترسیم دیداری و شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند؛ در نتیجه، میزان بهبودی در متغیر رشد پس از سانحه در مرحلۀ پس از مداخله و پیگیری به‌ترتیب در شرکت‌کنندۀ اول، ۵۲% و 38%، در شرکت‌کنندۀ دوم40% و 40% و در شرکت‌کنندۀ سوم، %18 و 41% بود. بنابراین درصد بهبودی کلی برای هر سه شرکت‌کننده برابر با 39% بود که این مقدار نشان‌دهندۀ موفقیت متوسط در درمان است؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت قلب شکسته قابلیت ترمیم و حرکت به‌سمت تحول مثبت را دارد و درمان متمرکز بر شفقت تا حدودی کمک می‌کند افراد پس از قطع رابطۀ عاشقانه به نسخۀ قوی‌تر و رشدیافته‌تر از خود برسند. نتایج این پژوهش این قابلیت را دارد که روان‌‌شناسان و مشاوران از آن استفاده کنند.
