خدیجه سعادتمند؛ سودابه بساک‌نژاد؛ عباس امان‌الهی
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 41-52
چکیده
چکیده: صمیمت و بخشش از جمله مولفه‌های مهم یک ازدواج سالم محسوب می‌شود. بخشش یک فرایند درون فردی است که می‌تواند منجر به افزایش صمیمیت بین زوجین شود . هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت و بخشش زوجین بود. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. نمونه ...
بیشتر
چکیده: صمیمت و بخشش از جمله مولفه‌های مهم یک ازدواج سالم محسوب می‌شود. بخشش یک فرایند درون فردی است که می‌تواند منجر به افزایش صمیمیت بین زوجین شود . هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت و بخشش زوجین بود. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. نمونه شامل 4 زوج (8 نفر) بودند. از شرکتکنندگان خواسته شد تا مقیاس صمیمیت (IS) واکر و تامپسون و مقیاس بخشش خانواده (FFS) پولارد و همکاران را تکمیل کنند. زوجین در یک برنامه زوجی 10 جلسهای 90 دقیقهای شرکت کردند. نتایج نشان داد که زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند با استفاده از انعطافپذیری شناختی موجب افرایش صمیمیت و بخشش زوجین شود.
نرگس نصراصفهانی؛ فاطمه بهرامی؛ عذرا اعتمادی؛ رحمت ا... محمدی
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 65-74
چکیده
چکیده: در عصر حاضر به‌دلیل گسترش ارتباطات و افزایش مهاجرت، تشکیل خانواده و ازدواج نیز تحت تاثیر قرار گرفته است و شاهد افزایش ازدواج‌های بین‌فرهنگی هستیم. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پویایی‌های فرهنگی بر تعارض زناشویی زوج‌های با فرهنگ متفاوت انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری ...
بیشتر
چکیده: در عصر حاضر به‌دلیل گسترش ارتباطات و افزایش مهاجرت، تشکیل خانواده و ازدواج نیز تحت تاثیر قرار گرفته است و شاهد افزایش ازدواج‌های بین‌فرهنگی هستیم. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پویایی‌های فرهنگی بر تعارض زناشویی زوج‌های با فرهنگ متفاوت انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش حاضر را 16 زوج بین‌فرهنگی مراجعهکننده به مراکز مشاوره استان اصفهان تشکیل دادند که بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش تعارض زناشویی بود که با پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی و براتی (MCQ) ارزیابی شد. متغیر مستقل نیز زوج‌درمانی مبتنی بر پویایی‌های فرهنگی بود که طی 8 جلسه بهصورت زوجی برای گروه آزمایش اجرا شد. یافتهها نشان داد که زوج‌درمانی مبتنی بر پویایی‌های فرهنگی بر تعارض زناشویی زوجین دارای ازدواج بین‌فرهنگی موثر است و میزان آن را کاهش داده است. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که آموزشهای مناسب در قالب زوج‌درمانی مبتنی بر پویایی‌های فرهنگی می‌تواند نگرانیهای زوجین دارای ازدواج بین‌فرهنگی را کاهش دهد و منجر به کاهش تعارض زناشویی آنان شود.
