کبری کاظمیان مقدم؛ مهناز مهرابیزاده هنرمند؛ علیرضا کیامنش؛ سیمین حسینیان
دوره 3، شماره 2 ، اسفند 1395، ، صفحه 71-82
چکیده
چکیده: ناکامی زوجها در حل اختلافات زناشویی ممکن است به اشکال گوناگونی بروز پیدا کند که هرکدام بهنوبه خود میتواند سلامت روابط زناشویی را با خطر مواجه سازد. یکی از انواع بروز اختلافات زناشویی، عدم رضایت زناشویی است که زوجهای بسیاری رادرگیر خود میکند واز عوامل بسیاری ازجمله عدم تمایزیافتگی، بخشودگی و معناداری زندگی تأثیر میپذیرد. ...
بیشتر
چکیده: ناکامی زوجها در حل اختلافات زناشویی ممکن است به اشکال گوناگونی بروز پیدا کند که هرکدام بهنوبه خود میتواند سلامت روابط زناشویی را با خطر مواجه سازد. یکی از انواع بروز اختلافات زناشویی، عدم رضایت زناشویی است که زوجهای بسیاری رادرگیر خود میکند واز عوامل بسیاری ازجمله عدم تمایزیافتگی، بخشودگی و معناداری زندگی تأثیر میپذیرد. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش تمایزیافتگی، معناداری زندگی و بخشودگی در پیشبینی رضایت زناشویی دانشجویان متأهل بود. به این منظور نمونهای 256 نفری از دانشجویان زن متأهل انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه تمایزیافتگی خود بازبینیشده اسکورن (DSI-R)، شاخص ارزشمندی زندگی باتیستاوآلموند (LRI)، مقیاس بخشش (FS) و مقیاس زوجی اینریچ (ECS)، استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تمایزیافتگی، معناداری زندگی و بخشودگی با رضایت زناشویی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. درمجموع، نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای تمایزیافتگی، معناداری زندگی و بخشودگی نقش مهمی در تبیین و پیشبینی واریانس رضایت زناشویی دارد.