زهرا کرمانی مامازندی؛ افضل اکبری بلوطبنگان؛ محمدعلی محمدی‌فر
چکیده
شادکامی یکی از مهم‌ترین عواملی است که موجب استحکام و پایداری رابطه زناشویی می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای بخشش در رابطه بین سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و شادکامی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر 300 دانشجوی متأهل (170 زن و 130 مرد) دانشگاه آزاد واحد پیشوا بودند. از شرکت‌کنندگان پژوهش درخواست ...
بیشتر
شادکامی یکی از مهم‌ترین عواملی است که موجب استحکام و پایداری رابطه زناشویی می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای بخشش در رابطه بین سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و شادکامی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر 300 دانشجوی متأهل (170 زن و 130 مرد) دانشگاه آزاد واحد پیشوا بودند. از شرکت‌کنندگان پژوهش درخواست شد برای جمعآوری دادهها، پرسشنامههای سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS)، بخشش ری (FS)، رضایت از زندگی دینر (SWLS) و شادکامی آکسفورد (OHQ) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و بخشش با شادکامی رابطه معنادار دارد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و بخشش اثرات مستقیم مثبت و معناداری بر شادکامی و نیز سازگاری زناشویی و رضایت از زندگی اثرات مستقیم مثبت و معنیداری بر بخشش دارد. همچنین نتایج مشخص ساخت دو متغیر سازگاری زناشویی و رضایت از زندگی اثرات غیرمستقیم مثبت و معنیداری بر شادکامی دارند. یافته‌های بهدست آمده از پژوهش حاضر به تفصیل مورد بحث قرار گرفتند.
محمدعلی بشارت؛ بهار رفیع زاده
دوره 3، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 31-46
چکیده
چکیده: رضایت جنسی و سازگاری زناشویی از ابعاد مهم زندگی زناشویی هستند که به شدت کیفیت و پایداری رابطه زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهند. مطالعات نشان داده‌اند که عوامل متعددی ازجمله عوامل روانی، اجتماعی، اقتصادی، فردی و ویژگی‌های جمعیت شناختی بر رضایت جنسی و سازگاری زناشویی تاثیرگذار هستند. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی سطوح رضایت جنسی ...
بیشتر
چکیده: رضایت جنسی و سازگاری زناشویی از ابعاد مهم زندگی زناشویی هستند که به شدت کیفیت و پایداری رابطه زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهند. مطالعات نشان داده‌اند که عوامل متعددی ازجمله عوامل روانی، اجتماعی، اقتصادی، فردی و ویژگی‌های جمعیت شناختی بر رضایت جنسی و سازگاری زناشویی تاثیرگذار هستند. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی سطوح رضایت جنسی و سازگاری زناشویی بر اساس متغیرهای شغلی، تعهد، صمیمیت و دانش و نگرش جنسی بود. تعداد 100 نفر از کارمندان شرکت نفت (50 کارمند اقماری، 50 کارمند غیر اقماری) در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد پرسشنامه وضعیت جنسی گلومبوک- راست (GRISS)، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS)، جدول مربوط به اطلاعات شغلی، مقیاس تعهد زناشویی (DCI)، مقیاس صمیمیت (IS) و مقیاس دانش و نگرش جنسی (SKAS) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که بین رضایت جنسی و سازگاری زناشویی با متغیرهای شغلی رابطه معنادار وجود ندارد اما تعهد، صمیمیت و دانش و نگرش جنسی با رضایت جنسی و سازگاری زناشویی رابطه مثبت داشتند. همچنین رضایت جنسی توسط صمیمیت و دانش و نگرش جنسی قابل پیش‌بینی بود. تعهد و صمیمیت نیز توان پیش‌بینی سازگاری زناشویی را داشتند. نتایج همچنین نشان داد صمیمیت بیشترین سهم را در پیش‌بینی رضایت جنسی و تعهد بیشترین سهم را در پیش‌بینی سازگاری زناشویی ایفا می‌کند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که متغیرهای شغلی تاثیری بر رضایت جنسی و سازگاری زناشویی ندارند اما تعهد، صمیمیت و دانش و نگرش جنسی نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی رضایت جنسی و سازگاری زناشویی ایفا می‌کنند.
