حسین صائمی؛ محمد علی بشارت؛ علی اصغر اصغرنژاد فرید
دوره 5، شماره 2 ، اسفند 1397، ، صفحه 39-52
چکیده
صمیمیت در ازدواج برای داشتن ارتباطات زناشویی و خانوادگی محکم ضروری است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی گاتمن و هیجان‌محور بر صمیمیت زناشویی زوجین بود. بدین منظور از بین زوجینی که سال 1396در شهر شاهرود به مراکز مشاوره آرامش، افق و خانواده مراجعه کردند، تعداد 36 زوج انتخاب و بر اساس نمره پایین‌تر از میانگین در سازگاری زناشویی ...
بیشتر
صمیمیت در ازدواج برای داشتن ارتباطات زناشویی و خانوادگی محکم ضروری است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی گاتمن و هیجان‌محور بر صمیمیت زناشویی زوجین بود. بدین منظور از بین زوجینی که سال 1396در شهر شاهرود به مراکز مشاوره آرامش، افق و خانواده مراجعه کردند، تعداد 36 زوج انتخاب و بر اساس نمره پایین‌تر از میانگین در سازگاری زناشویی (DAS) همتا شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین و به پرسشنامه نیازهای صمیمیت باگاروزی (MINQ) در پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. یک گروه، 10 هفته زوج‌درمانی گاتمن و گروه دیگر 9 هفته زوج‌درمانی هیجان‌محور را دریافت نمودند، در حالی‌که گروه کنترل در لیست انتظار بودند. نتایج نشان داد که هر دو روش زوج‌درمانی گاتمن و هیجان‌محور بر صمیمیت زناشویی مؤثر است. همچنین بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. بدین‌صورت که گروه گاتمن در صمیمیت زناشویی موفق‌تر بودند. اگرچه تغییرات در همه مؤلفه‌های صمیمیت زناشویی در هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل معنادار بود اما این تفاوت‌ها بین دو گروه آزمایش در 4 مؤلفه صمیمیت عاطفی، روانشناختی، جنسی، تفریحی- اجتماعی معنادار بود. بر اساس یافته‌های این پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که زوج‌درمانی گاتمن در مقایسه با زوج‌درمانی هیجان‌محور بر صمیمیت زناشویی زوجین مؤثرتر است.
رحیم بهرادفر؛ رضوان السادات جزایری؛ فاطمه بهرامی؛ محمدرضا عابدی؛ عذرا اعتمادی؛ سید محسن فاطمی
دوره 3، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 3-16
چکیده
چکیده: آشفتگی روابط زوجی ازجمله شایع‌ترین عوامل استرس‌زای دهه‌های اخیر است که تاثیرات منفی قابل‌توجهی بر سلامت زیستی، روانی و اجتماعی زوجین و فرزندان آنها دارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی روایتی و هیجان محور بر کیفیت زناشویی و کارکردهای مختل هیجانی، شناختی و رفتاری زوجین آشفته انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی ...
بیشتر
چکیده: آشفتگی روابط زوجی ازجمله شایع‌ترین عوامل استرس‌زای دهه‌های اخیر است که تاثیرات منفی قابل‌توجهی بر سلامت زیستی، روانی و اجتماعی زوجین و فرزندان آنها دارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی روایتی و هیجان محور بر کیفیت زناشویی و کارکردهای مختل هیجانی، شناختی و رفتاری زوجین آشفته انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی و نمونه آماری شامل 18 زوج بود که به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی EFCT و NCT گمارده شدند و بین 8 الی 12 جلسه 90 دقیقه‌ای زوج‌درمانی روایتی یا هیجان محور دریافت کردند. آزمودنی‌ها با استفاده از مقیاس‌های سازگاری زناشویی (DAS)، فرم کوتاه تجارب در روابط نزدیک (ECR-S)، اسنادهای ارتباطی (RAM)، ویراست دوم مقیاس مقابله با تعارض رحیم (ROCI-2) و ویراست سوم پرسشنامه بالینی چند محوری میلون (MCMI-III) در مراحل غربالگری، پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که در مرحله پس‌آزمون رویکرد NCT موجب بهبودی معنادار کیفیت زناشویی و کارکردهای مختل رفتاری و رویکرد EFCT موجب بهبودی کیفیت زناشویی، کارکردهای مختل هیجانی و شناختی گردید. تاثیر معنادار رویکرد NCT در مرحله پیگیری پایدار نبود ولی بهبودی در گروه EFCT همچنان به‌صورت معنادار پایدار بود (به‌جز دلبستگی اجتنابی) و همچنین این رویکرد باعث بهبودی معنادار کارکردهای مختل رفتاری در این مرحله شد. نسبت تغییرات معنادار بالینی در هر دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری در گروه EFCT بیشتر بود ولی از این لحاظ بین دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری در مراحل مذکور وجود نداشت.
