علی خدایی؛ حسین زارع؛ احمد علیپور؛ امید شکری
دوره 2، شماره 2 ، آبان 1394، ، صفحه 27-38
چکیده
با توجه به فراگیر بودن تعارضات والد- نوجوان در تعاملات درونخانوادگی و پیامدهای ناخوشایند آن در کوتاهمدت و بلندمدت، توسعه و استفاده از برنامههای مداخلهای، با هدف آموزش مدیریت انطباقی این تعارضها، یک ضرورت پژوهشی اجتنابناپذیر است. بر این اساس، کاهش تعارض والد- نوجوان انجام شد. در این پژوهش 50 مادر (25 نفر در گروه آزمایش، ...
بیشتر
با توجه به فراگیر بودن تعارضات والد- نوجوان در تعاملات درونخانوادگی و پیامدهای ناخوشایند آن در کوتاهمدت و بلندمدت، توسعه و استفاده از برنامههای مداخلهای، با هدف آموزش مدیریت انطباقی این تعارضها، یک ضرورت پژوهشی اجتنابناپذیر است. بر این اساس، کاهش تعارض والد- نوجوان انجام شد. در این پژوهش 50 مادر (25 نفر در گروه آزمایش، 25 نفر در گروه کنترل) شرکت کردند و قبل و بعد از آموزش، به نسخه والد پرسشنامه سنجش تعارض والد- نوجوان (APCQ) و فهرست سبک حل تعارض (CRSI<span lang="AR-SA" style="font-family:;" new="" b="" roman";"="" nazanin";="" 10pt;="" "times="" roman";="">) پاسخ دادند. برنامه بازآموزی اسنادی به شیوه گروهی برای مادران گروه آزمایش در 7 جلسه دو ساعته اجرا شد. نتایج نشان داد که در کوتاهمدت و بلندمدت، برنامه مداخلهای در افزایش میزان خوشبینی و راهبرد حل مساله مثبت مادران و در کاهش شدت تعارض آنها با نوجوانان و راهبردهای غیرانطباقی منفی موثر بود. نتایج پژوهش حاضر از نقش تعیین کننده برنامه بازآموزی اِسنادی به کمک تقویت تفکر خوشبینانه و بهبود مهارتهای حل تعارضات بینفردی، در کاهش شدت تجارب متعارض والد- نوجوان به طور تجربی حمایت کرد.