زهرا طاهریان؛ افسانه دهقان؛ ملیحه مهدیخانی
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تابآوری و ابراز وجود در زنان آزاردیده از خشونت‌های خانگی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و طرح تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون چندگروهی بود. جامعه آماری کلیه زنان آزاردیده خشونت خانگی در شهرستان ساری مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تابآوری و ابراز وجود در زنان آزاردیده از خشونت‌های خانگی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و طرح تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون چندگروهی بود. جامعه آماری کلیه زنان آزاردیده خشونت خانگی در شهرستان ساری مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی در پائیز 1399 الی بهار 1400 بود. نمونه شامل 45 نفر به شیوه نمونه‌گیری هدفمند بود و پس از همتاسازی، به روش قرعه‌کشی، در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمایشی اول هفت جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش دوم 12 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت روش رفتاردرمانی دیالکتیکی قرار گرفتند. گروه کنترل آموزشی را دریافت نکرد اما در لیست انتظار جهت آموزش باقی ماند. جمع‌آوری داده‌ها بر اساس پرسشنامه استاندارد تابآوری(Connor & Davidson, 2002) و ابراز وجود (Gambrill & Ritchie, 1975) صورت گرفت و سپس توسط تحلیل مانکوا در نرم‌افزار SPSS22 تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که هر دو روش مداخله، باعث افزایش نمرات گروه آزمایش در تابآوری و ابراز وجود می‌شود و بین دو روش مداخله، در متغیرهای یادشده تفاوت وجود دارد و اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و ابراز وجود بیشتر بود. براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت مداخلات روانشناختی میتواند در پیشگیری و کاهش خشونت خانگی بر زنان در معرض خشونت خانگی موثر باشد.
ژاله کوه بومی؛ محمد قمری؛ سیمین حسینیان
چکیده
شرایط ناشی از کرونا ویروس باعث بروز استرس در افراد شده و آسیب‌های زیادی به آنان وارد ساخته است. شرایط آسیب‌زایی همچون استرس پس از سانحه که ممکن است باعث روابط ناکارآمد و حتی خشونت میان همسران شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خشونت خانگی علیه زنان در دوران قرنطینه کرونا ویروس براساس انعطافپذیری شناختی با نقش واسطهای تابآوری ...
بیشتر
شرایط ناشی از کرونا ویروس باعث بروز استرس در افراد شده و آسیب‌های زیادی به آنان وارد ساخته است. شرایط آسیب‌زایی همچون استرس پس از سانحه که ممکن است باعث روابط ناکارآمد و حتی خشونت میان همسران شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خشونت خانگی علیه زنان در دوران قرنطینه کرونا ویروس براساس انعطافپذیری شناختی با نقش واسطهای تابآوری انجام شد. پژوهش حاضر جزء مطالعات همبستگی بود. به منظور دستیابی به هدف نمونه‌ای شامل 241 زن متأهل در شهر کرج توسط پرسشنامه‌های خشونت علیه زنان (VTWI)، انعطافپذیری شناختی (CFI) و مقیاس تابآوری (CD-RISC) به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی (1986) و نرم افزار SPSS-25 استفاده شد. [B1] یافته‌های به دست آمده نشان داد که اثر مستقیم و مثبت انعطافپذیری روانشناختی در مؤلفه‌های ادراک کنترل‌پذیری، و ادراک توجیه رفتار بر تابآوری معنادار است (0001/0> P < /span>)[B2] . بین تابآوری و خشونت خانگی رابطه‌ی مثبت معناداری وجود دارد (05/0> P < /span>)[B3] . همچنین تابآوری در رابطه بین مؤلفه‌های ادراک کنترل‌پذیری و ادراک توجیه رفتار با خشونت خانگی نقش میانجی دارد (05/0> P < /span>)[B4] . با توجه به یافته‌های به دست آمده می‌توان نتیجه گرفت انعطافپذیری شناختی، توانایی پیش‌بینی تابآوری و خشونت خانگی علیه زنان را دارد[B5] .
احمد عرب زاده؛ منصور سودانی؛ مسعود شهبازی
چکیده
میزان پایین تابآوری و بهزیستی روانی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیانباری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوج‌ها دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوج‌های ناسازگار بود. بدین منظور از بین زوج‌هایی که سال 1398 به مراکز مشاوره ...
بیشتر
میزان پایین تابآوری و بهزیستی روانی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیانباری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوج‌ها دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوج‌های ناسازگار بود. بدین منظور از بین زوج‌هایی که سال 1398 به مراکز مشاوره شهر بوشهر مراجعه کرده بودند، 3 زوج (6 نفر – 3 زن و 3 مرد-) ناسازگار انتخاب شدند. در این پژوهش، از طرح تک آزمودنی از نوع خط پایه چندگانه هم‌زمان استفاده شد. پروتکل درمانی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در دو تا چهار مرحله خط پایه، ده جلسه مداخله و سه مرحله پیگیری اجرا شد و زوج‌ها با استفاده از مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) در مراحل خط پایه، درمان و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان بهبودی در متغیر تابآوری در مرحله پس از درمان و پیگیری، 26/65 و 79/68 درصد و میزان بهبودی در مرحله پس از درمان در متغیر بهزیستی روانشناختی 56 و 76/85 درصد بود. بر این اساس این رویکرد بر هدف درمان تأثیر داشته است؛ بنابراین نتیجه گرفته می‌شود که برای افزایش تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوج‌های ناسازگار می‌توان از رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در جلسات درمانی و مشاوره‌ای استفاده نمود.
نازک حسینی حاجی بکنده؛ شکوه نوابی نژاد؛ علیرضا کیامنش
دوره 3، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 47-58
چکیده
چکیده: در بسیاری از زوجین احساسات مثبت اولیه در گذر زمان کاهش می‌یابد و تعارضات شدید جایگزین آن می‌شود. استفاده از سبک‌های مخرب حل تعارض صرفا باعث دوری بیشتر زوج‌ها می‌شود و توانایی زوج‌ها در کاربرد مهارت‌های حل مساله میتواند عاملی برای بهبود روابط زوجین باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مدل گشتاوری السون بر تابآوری و تعارضات ...
بیشتر
چکیده: در بسیاری از زوجین احساسات مثبت اولیه در گذر زمان کاهش می‌یابد و تعارضات شدید جایگزین آن می‌شود. استفاده از سبک‌های مخرب حل تعارض صرفا باعث دوری بیشتر زوج‌ها می‌شود و توانایی زوج‌ها در کاربرد مهارت‌های حل مساله میتواند عاملی برای بهبود روابط زوجین باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مدل گشتاوری السون بر تابآوری و تعارضات زناشویی زوجین بود. پژوهش حاضر، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون - پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 20 زوج در این پژوهش شرکت کردند که در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه120-90 دقیقه‌ای هفته‌ای یک‌بار تحت تاثیر مداخله (مدل گشتاوری السون) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تابآوری (CD-RISC) و پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) بود. یافته‌ها نشان داد که بین میانگین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل در تابآوری و تعارضات زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد؛ آموزش مدل گشتاوری السون موجب افزایش تابآوری و کاهش تعارضات زناشویی زوجین شده است و این تاثیر در طی زمان دارای ماندگاری اثر است. با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده از پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که الگوی گشتاوری السون میتواند به‌عنوان یک روش درمانی مناسب مورداستفاده متخصصان و درمانگران خانواده قرار گیرد.
راضیه شیخ الاسلامی؛ سمیه حسن نیا
دوره 2، شماره 1 ، آبان 1394، ، صفحه 71-82
چکیده
خانواده پایهگذار مهم بخشی از سرنوشت انسان است و در تعیین سبک زندگی آینده، سلامت هیجانی و روانی و عملکرد فرد نقش بزرگی دارد. عواملی چون شخصیت والدین، سلامت روانی و جسمانی آنها، شیوههای تربیتی اعمال شده در داخل خانواده، فرزندان را تحت تاثیر قرار میدهد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش واسطهای هوش هیجانی در رابطه بین ...
بیشتر
خانواده پایهگذار مهم بخشی از سرنوشت انسان است و در تعیین سبک زندگی آینده، سلامت هیجانی و روانی و عملکرد فرد نقش بزرگی دارد. عواملی چون شخصیت والدین، سلامت روانی و جسمانی آنها، شیوههای تربیتی اعمال شده در داخل خانواده، فرزندان را تحت تاثیر قرار میدهد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش واسطهای هوش هیجانی در رابطه بین ابعاد فراهیجانی والدین یعنی آگاهی و هدایتگری، و تابآوری فرزندان انجام شد. برای این منظور 240 نفر (128 دختر و 112 پسر) از دانشجویان دانشگاههای شهر یاسوج در این پژوهش شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد به مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC)، مقیاس هوش هیجانی شرینگ (EISSH) و پرسشنامه دیدگاه فراهیجانی سوئین بورن (SMEPS) پاسخ دهند. نتایج نشان داد که مدل مفروض با دادههای این پژوهش برازش مناسبی دارد. مسیر مستقیم هدایتگری به هوش هیجانی، آگاهی به هوش هیجانی، هوش هیجانی به تابآوری و هدایتگری به تابآوری معنادار بودند و همچنین، مسیر غیرمستقیم هدایتگری به تابآوری و آگاهی به تابآوری معنادار بود. مسیر مستقیم آگاهی بر تابآوری معنادار نبود. مدل مطرح شده در پژوهش حاضر نشان داد که ابعاد فراهیجانی والدین با واسطه هوش هیجانی بر تابآوری فرزندان اثر دارد. بر این اساس، آگاهی والدین از ماهیت و انواع هیجانهای فرزندان و هدایت آنان در موقعیتهای تجربه هیجانها، میتواند منجر به تجهیز آنان به توانمندیهای هیجانی و مدیریت هیجان شود و سازگاری فرزندان را در موقعیتهای دشوار بالا ببرد و از این طریق به تابآوری آنان کمک نماید.
