محمدعلی بشارت؛ مهدیه لشکری؛ سید محمدرضا رضازاده
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1393، ، صفحه 41-54
چکیده
هدف اصلی این پژوهش تبیین شاخصهای سازگاری با ناباروری بر اساس کیفیت رابطه و باورهای زوجین و حمایت اجتماعی بود. تعداد 100 زوج نابارور (100 زن، 100 مرد) از میان کسانی که به مرکز درمان ناباروری رویان در تهران مراجعه کرده بودند و برای اولین بار تحت درمان نابارور قرار گرفته بودند، در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا مقیاس سازگاری ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش تبیین شاخصهای سازگاری با ناباروری بر اساس کیفیت رابطه و باورهای زوجین و حمایت اجتماعی بود. تعداد 100 زوج نابارور (100 زن، 100 مرد) از میان کسانی که به مرکز درمان ناباروری رویان در تهران مراجعه کرده بودند و برای اولین بار تحت درمان نابارور قرار گرفته بودند، در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا مقیاس سازگاری با بیماری (AIS)، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS)، مقیاس ارزیابی باورهای شخصی (SPB) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که بین مشکلات زناشویی و سازگاری با ناباروری رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین باورهای غیرمنطقی و سازگاری با ناباروری رابطه منفی و بین حمایت اجتماعی و سازگاری با ناباروری رابطه مثبت وجود داشت. بین سطوح سازگاری زنان و مردان با ناباروری تفاوت معنادار مشاهده نشد. طبق نتایج پژوهش، سازگاری با ناباروری میتواند توسط شاخصهای کیفیت رابطه زناشویی و باورهای شخصی زوجین و حمایت اجتماعی تبیین شود. بر اساس یافتههای این پژوهش، اهمیت ویژگیهای روانی- اجتماعی زوجین نابارور، همانند اقدامات معمول پزشکی، به منظور سازگاری بیشتر با ناباروری و ارتقای وضعیت سلامت روانی زوجین، مطرح میشود.