وحیده باباخانی
چکیده
خیانت زناشویی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل آسیبرسان برای زوجها و خانوادهها و همچنین پدیدهای رایج برای درمانگران حوزه خانواده و ازدواج مطرح است و تأثیر بسزایی بر همسر آسیبدیده از خیانت میگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و خودکنترلی زنان خیانتدیده انجام شد. پژوهش ...
بیشتر
خیانت زناشویی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل آسیبرسان برای زوجها و خانوادهها و همچنین پدیدهای رایج برای درمانگران حوزه خانواده و ازدواج مطرح است و تأثیر بسزایی بر همسر آسیبدیده از خیانت میگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و خودکنترلی زنان خیانتدیده انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. از تمامی زنان خیانتدیده که در 6 ماه اول سال 1398به دفتر مشاوره خانواده در منطقه 3 شهر تهران مراجعه کردند، 34 زن بهصورت دردسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. از شرکتکنندگان پژوهش درخواست شد ابزار جمعآوری دادهها شامل مقیاسهای تحمل پریشانی (DTS) و خودکنترلی (CSC) را در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کنند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تحمل پریشانی و خودکنترلی زنان خیانتدیده تأثیر معناداری (0001/0 =p < /span> ) دارد. با توجه به یافتههای بهدستآمده در این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) میتواند بهعنوان یک روش مداخلهای برای خیانت زناشویی بهعنوان یکی از روشهای مداخله در جلسات درمانی و مشاورهای مورد استفاده قرار گیرد.