زهرا کرمانی مامازندی؛ افضل اکبری بلوطبنگان؛ محمدعلی محمدیفر
چکیده
شادکامی یکی از مهمترین عواملی است که موجب استحکام و پایداری رابطه زناشویی میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهای بخشش در رابطه بین سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و شادکامی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر 300 دانشجوی متأهل (170 زن و 130 مرد) دانشگاه آزاد واحد پیشوا بودند. از شرکتکنندگان پژوهش درخواست ...
بیشتر
شادکامی یکی از مهمترین عواملی است که موجب استحکام و پایداری رابطه زناشویی میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهای بخشش در رابطه بین سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و شادکامی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر 300 دانشجوی متأهل (170 زن و 130 مرد) دانشگاه آزاد واحد پیشوا بودند. از شرکتکنندگان پژوهش درخواست شد برای جمعآوری دادهها، پرسشنامههای سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS)، بخشش ری (FS)، رضایت از زندگی دینر (SWLS) و شادکامی آکسفورد (OHQ) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و بخشش با شادکامی رابطه معنادار دارد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد سازگاری زناشویی، رضایت از زندگی و بخشش اثرات مستقیم مثبت و معناداری بر شادکامی و نیز سازگاری زناشویی و رضایت از زندگی اثرات مستقیم مثبت و معنیداری بر بخشش دارد. همچنین نتایج مشخص ساخت دو متغیر سازگاری زناشویی و رضایت از زندگی اثرات غیرمستقیم مثبت و معنیداری بر شادکامی دارند. یافتههای بهدست آمده از پژوهش حاضر به تفصیل مورد بحث قرار گرفتند.