حسین صائمی؛ محمد علی بشارت؛ علی اصغر اصغرنژاد فرید
دوره 5، شماره 2 ، اسفند 1397، ، صفحه 39-52
چکیده
صمیمیت در ازدواج برای داشتن ارتباطات زناشویی و خانوادگی محکم ضروری است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوجدرمانی گاتمن و هیجانمحور بر صمیمیت زناشویی زوجین بود. بدین منظور از بین زوجینی که سال 1396در شهر شاهرود به مراکز مشاوره آرامش، افق و خانواده مراجعه کردند، تعداد 36 زوج انتخاب و بر اساس نمره پایینتر از میانگین در سازگاری زناشویی ...
بیشتر
صمیمیت در ازدواج برای داشتن ارتباطات زناشویی و خانوادگی محکم ضروری است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوجدرمانی گاتمن و هیجانمحور بر صمیمیت زناشویی زوجین بود. بدین منظور از بین زوجینی که سال 1396در شهر شاهرود به مراکز مشاوره آرامش، افق و خانواده مراجعه کردند، تعداد 36 زوج انتخاب و بر اساس نمره پایینتر از میانگین در سازگاری زناشویی (DAS) همتا شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین و به پرسشنامه نیازهای صمیمیت باگاروزی (MINQ) در پیشآزمون و پسآزمون پاسخ دادند. یک گروه، 10 هفته زوجدرمانی گاتمن و گروه دیگر 9 هفته زوجدرمانی هیجانمحور را دریافت نمودند، در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار بودند. نتایج نشان داد که هر دو روش زوجدرمانی گاتمن و هیجانمحور بر صمیمیت زناشویی مؤثر است. همچنین بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. بدینصورت که گروه گاتمن در صمیمیت زناشویی موفقتر بودند. اگرچه تغییرات در همه مؤلفههای صمیمیت زناشویی در هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل معنادار بود اما این تفاوتها بین دو گروه آزمایش در 4 مؤلفه صمیمیت عاطفی، روانشناختی، جنسی، تفریحی- اجتماعی معنادار بود. بر اساس یافتههای این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که زوجدرمانی گاتمن در مقایسه با زوجدرمانی هیجانمحور بر صمیمیت زناشویی زوجین مؤثرتر است.