بهار حاج‌رضایی؛ شکوه نوابی‌نژاد؛ علیرضا کیامنش
چکیده
افزایش سن ازدواج می‌تواند موجب آسیب‌های بسیاری در جوانان مجردمانده بخصوص دختران، خانواده‌های آنان و جامعه شود. به‌علاوه تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع نیز باعث تغییر در الگوهای ازدواج شده است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رویکرد آماده‌سازی اولسون بر انتظار از ازدواج ...
بیشتر
افزایش سن ازدواج می‌تواند موجب آسیب‌های بسیاری در جوانان مجردمانده بخصوص دختران، خانواده‌های آنان و جامعه شود. به‌علاوه تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع نیز باعث تغییر در الگوهای ازدواج شده است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رویکرد آماده‌سازی اولسون بر انتظار از ازدواج و مسئولیت‌پذیری دختران مجردمانده بود. این پژوهش آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 40دختر مجردمانده در شهر تهران در این پژوهش شرکت کردند و به‌طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش رویکرد تلفیقی اکت (ACT) و رویکرد آماده‌سازی اولسون را دریافت کردند. انتظار از ازدواج با مقیاس انتظار از ازدواج (MES) و مسولیت‌پذیری با پرسشنامه کالیفرنیا (CPI) سنجیده شد. نتایج نشان داد که آموزش رویکرد تلفیقی اکت (ACT) و رویکرد آماده‌سازی اولسون بر کاهش انتظارات بدبینانه و ایده‌آل‌گرایانه از ازدواج موثر بوده است. افزون بر آن نتایج نشان داد که رویکرد تلفیقی در افزایش انتظارات واقع‌گرایانه از ازدواج و مسئولیت‌پذیری دختران مجردمانده مؤثر بوده است. لذا، این رویکرد می‌تواند به‌عنوان یکی از روش‌های مداخله مورد استفاده مشاوران ازدواج و درمانگران خانواده قرار گیرد.
