احمد عرب زاده؛ منصور سودانی؛ مسعود شهبازی
چکیده
میزان پایین تابآوری و بهزیستی روانی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیانباری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوجها دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوجهای ناسازگار بود. بدین منظور از بین زوجهایی که سال 1398 به مراکز مشاوره ...
بیشتر
میزان پایین تابآوری و بهزیستی روانی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیانباری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوجها دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوجهای ناسازگار بود. بدین منظور از بین زوجهایی که سال 1398 به مراکز مشاوره شهر بوشهر مراجعه کرده بودند، 3 زوج (6 نفر – 3 زن و 3 مرد-) ناسازگار انتخاب شدند. در این پژوهش، از طرح تک آزمودنی از نوع خط پایه چندگانه همزمان استفاده شد. پروتکل درمانی رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در دو تا چهار مرحله خط پایه، ده جلسه مداخله و سه مرحله پیگیری اجرا شد و زوجها با استفاده از مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) در مراحل خط پایه، درمان و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان بهبودی در متغیر تابآوری در مرحله پس از درمان و پیگیری، 26/65 و 79/68 درصد و میزان بهبودی در مرحله پس از درمان در متغیر بهزیستی روانشناختی 56 و 76/85 درصد بود. بر این اساس این رویکرد بر هدف درمان تأثیر داشته است؛ بنابراین نتیجه گرفته میشود که برای افزایش تابآوری و بهزیستی روانشناختی زوجهای ناسازگار میتوان از رویکرد تلفیقی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در جلسات درمانی و مشاورهای استفاده نمود.
مسعود شهبازی؛ امین کرایی؛ ناهید کیانیجم
دوره 4، شماره 2 ، اسفند 1396، ، صفحه 29-42
چکیده
سازگاری زناشویی از مهمترین شاخصهای کیفیت رابطه زناشویی است. پژوهشهای متعددی به نقش استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی وضعیت زناشویی زوجین پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ابعاد استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان متأهل بود. نمونهای شامل 324 زن متأهل ...
بیشتر
سازگاری زناشویی از مهمترین شاخصهای کیفیت رابطه زناشویی است. پژوهشهای متعددی به نقش استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی وضعیت زناشویی زوجین پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ابعاد استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان متأهل بود. نمونهای شامل 324 زن متأهل (150زن ناسازگار و 174 زن سازگار) در پژوهش حاضر شرکت داشتند. از شرکتکنندگان درخواست شد پرسشنامه استانداردهای روابط خاص (ISRS) و مقیاس اِسناد ارتباطی (RAM) را تکمیل کنند. نتایج بهدست آمده، فرضیه پژوهش مبنی بر پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان بر اساس استانداردهای زناشویی (مرزهای شخصی، پیامد کنترل و سرمایهگذاری ابزاری و عاطفی) و اِسنادهای ارتباطی (جایگاه مهار، ثبات و پایداری، عمومیت، قصد و نیت، انگیزه و سرزنش) را تأیید کرد. همچنین، نتایج تحلیل تمیز با روش گامبهگام نشان داد که متغیرهای اِسناد انگیزه، استاندارد سرمایهگذاری عاطفی و اِسناد جایگاه مهار، قویترین پیشبینهای سازگاری و ناسازگاری روابط زناشویی هستند. بر اساس یافتههای بهدست آمده میتوان نتیجه گرفت که استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی نقش مهمی در سازگاری زناشویی زنان دارد.