حمید پورشریفی؛ جلیل باباپور؛ مجید محمود علیلو؛ زینب خانجانی؛ شیرین زینالی
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 17-28
چکیده
چکیده: اضطراب دوران کودکی به‌عنوان یکی از عوامل موثر در رشد و عمکلرد، از عوامل متعدد محیطی و ارتباطی تاثیر می‌پذیرد. ازجمله این عوامل می‌توان به ویژگی‌های شخصیتی، حساسیت اضطراب، سوگیری شناختی کودک، باورهای اضطرابی والدین و رابطه والد-کودک اشاره نمود. بنابراین هدف اصلی این پژوهش مدل‌سازی ساختاری اضطراب کودکان براساس متغیرهای ...
بیشتر
چکیده: اضطراب دوران کودکی به‌عنوان یکی از عوامل موثر در رشد و عمکلرد، از عوامل متعدد محیطی و ارتباطی تاثیر می‌پذیرد. ازجمله این عوامل می‌توان به ویژگی‌های شخصیتی، حساسیت اضطراب، سوگیری شناختی کودک، باورهای اضطرابی والدین و رابطه والد-کودک اشاره نمود. بنابراین هدف اصلی این پژوهش مدل‌سازی ساختاری اضطراب کودکان براساس متغیرهای والد و کودک بود. در این پژوهش 279 دانش‌آموز (150 دختر، 129 پسر) 12-11 ساله مدارس شهر تبریز انتخاب شدند و پرسشنامه‌های شخصیت آیزنگ نوجوانان (JEPQ)، حساسیت اضطراب (CASI)، سوگیری شناختی (CDS) و نشانه‌های اضطراب (MASQ) را کودکان تکمیل نمودند. همچنین والدین نیز پرسشنامه‌های رابطه والد-کودک (CPRS) و باورهای اضطرابی والدین (PABQ) را تکمیل نمودند. نتایج در بخش تحلیلی داده‌ها نشان داد ویژگی‌های شخصیتی کودک، رابطه والد-کودک و باورهای والدین به واسطه سوگیری شناختی و حساسیت اضطراب پیش‌بین معناداری برای نشانه‌های اضطراب کودک هستند. شاخص برازندگی تطبیقی (05/0 = RMSEA) و متوسط باقیمانده استانداردشده (95/0 = CFI) مطلوبی به‌دست آمد. این مدل مشخص ساخت که متغیرهای شخصیت، حساسیت اضطراب و سوگیری شناختی کودک و همچنین رابطه والد-کودک و باورهای والدین مسیرهای مهمی در اضطراب کودک هستند و در زمینه علل‌یابی و درمان اضطراب کودکان باید به این مولفه‌ها نیز توجه نمود.
