زینب افشاری؛ فرشته موتابی؛ لیلی پناغی
دوره 2، شماره 1 ، آبان 1394، ، صفحه 59-70
چکیده
یکی از عوامل مهم موثر بر رضایت زناشویی، تجارب اولیه فرد با والدین در دوران کودکی است. این تجارب در شکلگیری دلبستگی و روانسازههای ناسازگار اولیه تاثیر بهسزایی دارند. در این پژوهش نقش واسطهای روانسازههای ناسازگار اولیه در رابطه بین سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی مورد مطالعه قرار گرفت. بهاین منظور 333 نفر (194 زن، 139 ...
بیشتر
یکی از عوامل مهم موثر بر رضایت زناشویی، تجارب اولیه فرد با والدین در دوران کودکی است. این تجارب در شکلگیری دلبستگی و روانسازههای ناسازگار اولیه تاثیر بهسزایی دارند. در این پژوهش نقش واسطهای روانسازههای ناسازگار اولیه در رابطه بین سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی مورد مطالعه قرار گرفت. بهاین منظور 333 نفر (194 زن، 139 مرد) به پرسشنامههای سبک دلبستگی بزرگسالان (AAQ)، روانسازههای یانگ (YSQ) و رضایت زناشویی انریچ (ENRICH) پاسخ دادند. در نتایج بهدست آمده بین سبک دلبستگی اجتنابی با رضایت زناشویی همبستگی معنادار یافت نشد در حالیکه رضایت زناشویی با دلبستگی ایمن همبستگی مثبت معنادار و با دلبستگی دوسوگرا همبستگی منفی معنادار داشت و متغیر روانسازههای ناسازگار اولیه در این ارتباط نقش واسطهای داشت. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت افراد با سبک دلبستگی ایمن احتمالا به این دلیل که برداشت مثبتتری از خود و دیگران دارند و به دلیل روانسازههای ناسازگار کمتر، رفتارهای سازگارانه بیشتری در روابط زناشویی نشان میدهند و در نتیجه رضایت زناشویی بیشتری را تجربه خواهند کرد. در مقابل، افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا، دارای تصویری منفی از خود و روانسازههای ناسازگار بیشتری در مورد خود هستند، و به تبع آن رفتارهای ناسازگارانه بیشتری نشان میدهند که رضایت زناشویی کمتر را در پی دارد.